Χιονοστιβάδα

Το περιστατικό της κατάρριψης του μαχητικού αεροπλάνου το χθεσινό μεσημέρι στα ασάλευτα νερά της Καρπάθου, από πιλότο της γειτονικής μας "άσπονδης φίλης" Τουρκίας και ο επακόλουθος θάνατος του άτυχου Έλληνα πιλότου του, φαντάζεται κανείς πως θα κάνει την Ντόρα να χάνει την αιώνια ψυχραιμία της -κατά το πρότυπο του πατέρα της- και να αναθεωρεί πολλές ιδέες της περί "της συνεχούς γκρίνιας και μεμψιμοιρίας" - κάπως έτσι διατυπωμένο, των Ελλήνων.

Εκείνη η φράση της "υπάρχουν προβλήματα, τι να κάνουμε;" αιωρούμενη σε κάθε συνέντευξή της δεν καλύπτει πλέον την επίσημη θέση υπουργού των εξωτερικών. 

Προβλήματα υπάρχουν αλλά συμπληρωμένο με το "και απαιτούν τη λύση τους", είναι η διατύπωση της αλήθειας.
Αυτή η αντιμετώπιση -της υπεκφυγής και της οπισθοχώρισης- που παγιώθηκε εδώ και χρόνια και συνεχίζει ακάθεκτα να στολίζει τον -θα 'λεγε κανείς "με το στανιό"- ειρμό των σκέψεων των συνεντευξιαζόμενων επισήμων και συνακόλουθα την ρήμη των λόγων τους -προς αποφυγή υποτιθέμενων "θερμών περιστατικών κατά το "ευχαριστούμε τους Αμερικανούς" του προηγούμενου πρωθυπουργού- θα συνεχίζεται;

Θα συνεχίζεται βέβαια εικάζει κανείς, έτσι όπως έχει γίνει πια καθεστώς -παρά τη ρήση του κυρίου Καραμανλή "δεν δίνουμε πλέον άλλο λευκή κάρτα στους Τούρκους"- πάντα σαν μια μόνιμη υπεκφυγή των υπαρκτών αμείλικτων προβλημάτων.

Το χαμόγελο και η καθησυχαστική νοοτροπία δεν κάνουν τίποτε παρά να συσσωρεύουν το χιόνι σε μια χιονοστιβάδα που όσο περνά ο καιρός, κυλάει ολοένα μεγαλώνοντας -έτσι δείχνουν τα ολοένα προκύπτοντα περιστατικά- ώσπου να πέσει μπροστά μας, στα κεφάλια μας, κάπου στο εγγύς μέλλον.
Κάποτε πρέπει να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους και στους φίλους εδώ γύρω, και πιο έξω, και στους εχθρούς -αληθινούς- και όχι κατά φαντασίαν και συμφέρον φίλους.
Μια παροιμία βγαλμένη απ' τα βάσανα του λαού λέει πως "οι Τούρκοι τη φιλία την έχουν γραμμένη στο γόνατο" κι αυτό σημαίνει πως δεν την υπολογίζουν. Γιατί θα πρέπει εμείς;

Ας πάρουμε τα μέτρα μας πως πρέπει να εξαντληθούν τα μέσα πίεσης προς εκείνους που κατάφορα μας υποβλέπουν και αδικούν.

Η διπλωματία απαιτεί σκληρή γλώσσα ώστε να γίνεται αντιληπτή με διατυπωμένες καθαρά θέσεις, που να μπορούν να εισακούονται και να λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψιν.