Παζάρια κια "παζάρια"


Ο μανάβης και ο καλαθοπλέχτης, η τέντα και ο ήλιος που ανεβαίνει να φωτίσει την πραμάτεια, οι δυνατές φωνές που προσελκύουν αγοραστές και παρατηρητές... Ένας κόσμος σε μικρογραφία, χωράει στο ταμπλό του παζαριού της Ξάνθης, πολύβουο, πολύμορφο, πολυδιάστατο, πολυπολιτισμικό, πολυσύχναστο...
Παλιές φιγούρες ο καταιφτζής, ο μπιμπλιτζής, ο ντοντουρματζής - φιγούρες από την Οθωμανική παράδοση που προσέδωσε το χαρακτηριστικό κλίμα του περίφημου παζαριού της Ξάνθης... χαμένες τώρα πια στους ρυθμούς μιας ανάπτυξης που προχωρά κλείνοντας τα μάτια στο ανθρώπινο στοιχείο και κρατώντας το "τεχνολογικά" άρτιο και ψυχρό.

Οι φίλοι μας τότε, και σήμερα... αυτοί που μας "υποβλέπουν", όλο "ζητώντας" μια μοιρασιά. Πως αλλάζουν οι καιροί... Οι άνθρωποι όμως ποτέ δεν ξεχνούν στο βάθος του είναι τους... και οι παλιοί φίλοι - όσο κι αν τους προδώσουν, πάντα θα μένει η ανάμνηση να θυμίζει πως ήταν τότε που δεν τους χώριζαν τα όρια μιας πολιτικής που τελικά σήμερα μοιάζει να κλυδωνίζεται ανερμάτιστη χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα κανείς, κι αν ένας το προσπαθεί, ποτέ "ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη" κι επιπλέον μοιάζει και με ατόπημα στο όλο αρνητικό σήμερα, σκηνικό.
Περισσότερα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις