Silencio

Leylands Από την Βέροια -την πολύπαθη πόλη της Ημαθίας- μεταφέρεται τώρα το ενδιαφέρον στη Θεσσαλονίκη, για την εκδίκαση της μυστηριώδους, πολύκροτης υπόθεσης -που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία αλλλά και το πανελλήνιο- της στυγερής δολοφονίας του μικρού Άλεξ... Ο φόβος για ταραχές που θα ξεσπούσαν στη Βέροια εν όψει και κατά τη διάρκεια της δίκης, ήταν και η αιτία για την απόφαση της μεταφοράς της δίκης στη συμπρωτεύουσα. Το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγάλο και το δικαστήριο που θα βγάλει μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας που αναμένεται μακρά, την ετυμηγορία, έχει να εκτελέσει μια τεράστια αποστολή και η ευθύνη της απόδοσης Δικαιοσύνης είναι τεράστια. Μακάρι στα μάτια της μητέρας του Άλεξ Νατέλας, να υπάρξει ένα σημάδι ικανοποίησης και ανακούφισης μετά το τέλος της δίκης... ( περισσότερα )

Ταγγέρη - Μαρόκο...

Διασχίζοντας την έρημο... Sting "Desert Rose"

Οι λεπτομέρειες της πορείας της υγείας ενός γνωστού δημοσίου προσώπου όταν αρρωστήσει δεν αφορούν το τηλεοπτικό κοινό. Εντάξει είναι όταν απλά αναφερθεί το πρόβλημα που τον οδήγησε στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.  Από κει και μετά ξεκινάει ένας περίεργος δρόμος με συνεχείς -πολλές φορές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες- και αυτή η επισήμανση αφορά την κα Μ. Κουτσίκου που τις τελευταίες μέρες το πολύ δυσάρεστο περιστατικό της υγείας της καλύφθηκε με κάθε λεπτομέρεια - ιδίως αυτή του συνεχώς επαναλαμβανόμενου "ακρωτηριασμού" που ηχούσε σαν τύμπανο και σαν πέλεκυς συνάμα, στ' αυτιά των ανυποψίαστων - καλοβολεμένων στον καναπέ του σπιτιού τους, τηλεθεατών. Και όλες αυτές οι φρικιαστικές λεπτομέρειες την ώρα που το βίντεο του σταθμού έπαιζε εικόνες μιας Μαριέτας ζωηρής, δραστήριας, που ανέβαινε γρήγορα τα σκαλιά, που διέσχιζε ζωηρά το δρόμο - έτσι για να φαίνεται πιο συνταρακτική η ενημέρωση!...  Ποιόν εξυπηρετεί αυτή η χωρίς όρια έκθεση της προσωπικής ζωής των ανθρώπων; Που όταν πρό

Κοιμωμένη Κόκκινη Αλεπού Δεν αλλάζει τίποτε με το πρόθεμα ΑΝΩ, όπως άνω Τούμπα, άνω Πετράλωνα, άνω Λιόσια, άνω Μερά, άνω κάτω, άνω Χώρα - ΠΑΝΩ, όπως πάνω κάτω, οι ε-πάνω, - τη στιγμή που δεν πρόκειται -προσθέτοντας (χάρη στη δικής μας διαλλακτικότητα), το δεύτερο συνθετικό Μακεδονία- να το αποδεχθούν οι Σκοπιανοί. Φαίνεται πως θα φανούμε υποχωρητικοί για διπλωματικούς λόγους (να μη λένε έξω "αμάν πια, αυτοί οι αδιάλλακτοι Έλληνες...") αλλά το veto φαίνεται βέβαιο. Οι γείτονες μας, από εποχής Τίτο σφετερίστηκαν την ονομασία για λόγους αλυτρωτικούς που θα πει, ότι πάντα εποφθαλμιούσαν διέξοδο προς το Αιγαίο με την επανίδρυση της Μεγάλης Μακεδονίας από τους ίδιους (κι αυτό ήταν (υπόγεια) βλέψη του Τίτο ή των συμμάχων του) - κάτι που εμείς μόνο θα μπορούσαμε να κάνουμε (άδικο βέβαια για τους γειτονικούς λαούς και ποτέ δεν θα θέταμε τέτοιο θέμα ακόμη κι αν ήμασταν σε θέση), διότι η κοιτίδα της Μακεδονίας βρίσκεται στο Νομό Πέλλας όπου ήταν και το αρχαίο βασίλειο του Φιλίππου, βα

Συνηθίζουμε να λέμε πως οι Αμερικάνοι δεν ξέρουν κατά που πέφτει η Ελλάδα, πως είναι άσχετοι με τα πολιτικά και πολλά άλλα... Όμως βλέποντας τις φωτογραφίες από την προεκλογική περίοδο κατανοούμε πως δεν ισχύουν αυτά... Το πάθος, η αθρόα συγκέντρωση των ψηφοφόρων, ο ενθουσιασμός τους, οι συνεχείς περιοδείες των υποψηφίων τους σε όλη τη χώρα, όλα δείχνουν πως ναι μπορεί να είναι one man show, όμως η συνολική εντύπωση που βγαίνει είναι πως οι Αμερικάνοι ενδιαφέρονται για τα κοινά και η επικοινωνία τους με τους πολιτικούς είναι αυθόρμητη, ενθουσιώδης, παθιασμένη. Σήμερα είδα μια φωτογραφία της Χίλλαρυ από τη συγκέντρωση στο Waco-Texas όπου φαινόταν καθαρά όλη η αυτή εικόνα - κάτι που δεν συμβαίνει εδώ με την ισοπέδωση που δημιουργεί η φράση "Έλα μωρέ όλοι ίδιοι είναι, ή δεν ασχολούμαι ή τίποτε δεν μπορεί να γίνει" κλπ.