Τις πρώτες ημέρες του 1920, έξι επιχειρηματίες της εποχής, εκ των οποίων οι δύο επαγγέλλονταν βιομήχανοι, ο ένας ήταν φαρμακοποιός και οι δύο μηχανικοί, οι (Μελέτιος Δ. Γκιόκας, Χαράλαμπος Δ. Μαυρειδόπουλος, Κωνσταντίνος Γ. Ευγενειάδης, Αριστοτέλης Μακρής, Πολύδωρος Χ. Γεωργόπουλος, Σταύρος Π. Σταυρής), συνέστησαν την Ετερόρρυθμο Εταιρεία "Αριστοτέλης Μακρής και Σία Ελληνική Βιομηχανική Εταιρεία Ελαιουργικών Επιχειρήσεων" —έχοντας διακριτικό τίτλο την επωνυμία Ελαΐς.
Ετσι άρχισε τη σταδιοδρομία της στην ελληνική αγορά η μεγαλύτερη σήμερα ελαιουργική επιχείρηση της χώρας, αφού εν τω μεταξύ έζησε ως τώρα μια «πολυκύμαντη ζωή» και άλλαξε χέρια: Το 1932 η Τράπεζα Χίου έγινε ο δεύτερος μεγαλομέτοχος. To 1962 υπογράφεται η σύμβαση με τη UNILEVER και την ΕΛΑΪΣ που αυξάνει το μετοχικό της κεφάλαιο με έκδοση 10.800 νέων μετοχών, πακέτο που έλαβε η UNILEVER έναντι αποστολής 825.000 δολαρίων Η.Π.Α. στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία παρέδωσε στην εταιρεία επιταγή ύψους 25.380.000 δρχ. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1982, η πλειοψηφία του μετοχικού της κεφαλαίου πέρασε εξ ολοκλήρου, στον έλεγχο της πολυεθνικής Unilever.
Η Ιστορία της Εταιρείας
Η Μικρασιατική καταστροφή, η οικονομική κρίση 1931-32 αλλά και η Κατοχή υπήρξαν αποφασιστικοί παράγοντες στην εξέλιξη της ελαιουργικής βιομηχανίας "Ελαΐς". Μετά το 1945 η κατάσταση αλλάζει άρδην. Επουλώνονται τα τραύματα της Κατοχής και η πορεία της εταιρείας είναι σταθερά ανοδική.
Ωσπου το 1962 τη "βρίσκει" η Ολλανδική Unilever και ο δεσμός των δύο ολοκληρώνεται ύστερα από 20 χρόνια. Τέλος, λίγο προτού εκπνεύσει ο 20ός αιώνας, η Ελαΐς κατακτά τη δεύτερη θέση στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Ποιότητας! Το 2007 η εταιρεία αποσύρεται από το Χρηματιστήριο Αθηνών και
εξαγοράζεται εξ ολοκλήρου από την έως τότε μεγαλομέτοχο (40%), Unilever. Περισσότερα
Στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στη Πειραιώς, ο περαστικός θα δει τον τοίχο του εργοστασίου με Graffiti - Art-Work. Αυτό γιατί στο βαθμό που η εταιρεία θέλησε να συμβάλλει στη πολιτιστική αναβάθμιση της περιοχής, επέλεξε τη διακόσμηση του τοίχου του προαυλίου με σκηνές από την Ελληνική Μυθολογία που αναφέρονται στην ελιά και το παράγωγο της το λάδι. Μια βόλτα ως εκεί αποδεικνύει τη ποιότητα του εγχειρήματος!
Βίλα Κεραμεικός
Στις ίδιες εγκαταστάσεις σε ένα παλιό εργαστήριο αγγειοπλαστικής
(Κεραμεικός - 1922) αγορασμένο από τους πρώτους ιδιοκτήτες, λειτουργεί
σαν Μουσείο το νυν εκθεσιακό κέντρο "ΕΛΑΙΣ", με δυνατότητα επίσκεψης
κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού.
Στο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής διόροφο οίκημα πρώην γραφείο της διοίκησης, με τα αψιδωτά τεχνικής βιτρό παράθυρα και τα ξυλόγλυπτα ταβάνια, προσφέρονται διάφορα ελληνικής γευσιγνωσίας εδέσματα, κυρίως όμως δοκιμάζονται και όλα τα λάδια παραγωγής του εργοστασίου: Ελαιόλαδο, Ηλιέλαιο, Αραβοσιτέλαιο με κορυφαίο το Αγουρέλαιο Ελαίς.
Βίλα Κεραμεικός - Ξυλόγλυπτο Ταβάνι
Βίλα Κεραμεικός - Παράθυρο με αψίδα Vitraux
Εικόνες από το Μουσείο: Αρχική πηγή ⇒Eλαϊς - Λεωφ. Αθηνών - Πειραιώς 74 Νέο Φάληρο Πειραιάς (τηλ. 2104896001~30)
Σαπούνι απ' το σπίτι σου! Άσσος Αλεπουδέλη Παραδοσιακά Αγνά σαπούνια Γνωστή σαπωνοποιία από το 1830, που έδρευε στον Πειραιά από το 1914 (περιοχή Λεύκας). Ιδρυτές οι γονείς του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη που ξεκίνησαν από την Κρήτη για τον Πειραιά όπου και ίδρυσαν την αρχική σαπωνοποιία. Το σαπούνι Άσσος πράσινο από λάδι ελιάς, οι νιφάδες με πράσινο σαπούνι, το λευκό λεβάντας - τρία γνωστά από παλιά προϊόντα που έμπαιναν σε κάθε σπίτι - για το πλύσιμο, τη λάτρα, το μπάνιο. Ιδιαίτερα αγαπητό στις προτιμήσεις για το μπάνιο ήταν το Βιολέτα καθώς και το Νονό Αλεπουδέλη. Κύρια συστατικά των σαπουνιών το καθαρό μείγμα και η εκλεκτή απαλότητα. Αναμεμειγμένο το λάδι ελιάς με διάφορα αρωματικά και φυτικά εκχυλίσματα, δίνει το διαφορετικό χρώμα και άρωμα στο σαπούνι που πουλιέται και στα καταστήματα ευρείας κατανάλωσης αλλά και σ' αυτά των ειδών λαϊκής τέχνης, προσφέροντας στον τουρίστα ένα από τα παραδοσιακά προϊόντα της ελληνικής γης —το λάδι ελιάς, ως επίσης συστατικό για την
Αρχαίο πετράδι της Αδριατικής Vieste Panorama Ancient Jewel of Adriatica Vieste: Το Βιέστε είναι μια γραφική κωμόπολη της ανατολικής ακτής της Ιταλίας στην περιοχή ονομαζόμενη Απουλία , λίγο πριν φθάσουμε στο Μπάρι , με μακραίωνη ιστορία στο χρόνο. Νορμανδοί, Βυζαντινοί, Ρωμαίοι κατακτητές εξύφαναν ένα εντυπωσιακό φρέσκο της διαδρομής του ανά τους αιώνες. Βρίσκεται σε μια χερσόνησο που ζώνεται ολόγυρα από τα κρυστάλλινα νερά της Αδριατικής θάλασσας που αντανακλά τις νύχτες τους λαμπιρισμούς των φώτων των ακτών της. Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι γεμάτο χαριτωμένους δρομίσκους, αρχαία αρχιτεκτονικά δημιουργήματα και με ένα μεσαιωνικό κάστρο που υψώνεται μπροστά στα νερά της Αδριατικής. Πράγματι το τοπίο εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τους ασβεστογενείς βράχους του, τις φυσικές ακτές και τα καταγάλανα - τόσο καθαρά νερά, επάξια για τη μπλε σημαία. Εκεί βρίσκεται και ο βράχος Pizzomunno - απ' όπου έπεσε ο νέος, από τον οποίο πήρε και την ονομασία του, για να συναντήσει την αγαπη
A matter of style Charles Bukowski - Quotes Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι (Charles Bukowski 1920 - 1973), έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την ταινία " Ιστορίες καθημερινής τρέλας " (1981) όπου έπαιζε ο Μπεν Γκαζάρα στο ρόλο του Charles Serking - ενός μέθυσου, αμοράλ, συγγραφέα που περιπλανιέται τις νύχτες στο Λος Άντζελες, πίνοντας και καυτηριάζοντας τον εαυτό του και τον κόσμο. Στα ενδιάμεσα, δίνει μαθήματα φιλολογίας και στυλ. Η ταινία (Storie di ordinaria follia) αυτοβιογραφική με αναφορές σε θέματα της καθημερινότητας μ' έναν τρόπο πρωτότυπο και δεικτικό αλλά πέρα για πέρα αληθινό εδώ που τα λέμε. Η Ταινία Το ν' ανοίγεις ένα κουτί με σαρδέλες μπορεί να είναι τέχνη —Charles Serking Τίτλος: Ιστορίες καθημερινής τρέλας Σκηνοθεσία: Μάρκο Φερέρι Σενάριο: Μάρκο Φερέρι - Συγγραφεύς: Charles Bukowski Πρωταγωνιστούν: Μπεν Γκαζάρα, Ορνέλα Μούτι Διάρκεια: 101΄ Έτος: 1981 Είδος: Δράμα Τόποι γυρισμάτων:Ατλάντα Τζώρτζια (σκηνές παραλίας) Τιμητικές διακρίσεις: Ιταλία (silver ribbon - έν