Ούζο Θωμόπουλου
 |  |
| Απόσταγμα για Τσίπουρο | Ούζο Πλωμαρίου |
Η ιστορία και το μέλλον της ποτοποιίας Π. Θωμόπουλου & Υιού ΑΕ – ούζο Sans Rival Βιομήχανοι εκ πεποιθήσεως Το χωριατόπαιδο της Καλαμάτας, ο αποτυχημένος τραπεζίτης και ο επιτυχημένος ποτοποιός...
Στην εκπνοή του 20ού αιώνα και ενώ στο διάστημα της τελευταίας 15ετίας εμφανίστηκαν στην ελληνική οικονομική ζωή πλήθος νέες και δυναμικές εν πολλοίς επιχειρήσεις, τα λεγόμενα νέα επιχειρηματικά τζάκια.
 |
| Πέτρος Θωμόπουλος |
Υπάρχουν αρκετές βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις που είτε έχουν κλείσει ή σύντομα πρόκειται να γιορτάσουν την πρώτη εκατονταετία της ζωής τους. Είναι κάποιες γνωστές και άγνωστες επιχειρήσεις που συνεχίζουν την οικονομική δραστηριότητά τους, οι περισσότερες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας...
Ο Πειραιάς αποτελεί τη «μήτρα» της σύγχρονης ελληνικής βιομηχανικής ανάπτυξης. Αρχίζοντας από τα μέσα του περασμένου αιώνα η μία μετά την άλλη, δεκάδες βιομηχανικές επιχειρήσεις άρχισαν να συνωθούνται στην περιοχή «ανακαλύπτοντας» τα πλεονεκτήματα που προσέφερε το λιμάνι του. Η τάση αυτή κυριάρχησε πλέον στις αρχές του 20ού αιώνα.
Τότε, λοιπόν, στις αρχές του αιώνα, μόλις το 1905, ένα χωριατόπαιδο από την περιοχή της Καλαμάτας έρχεται στον Πειραιά. Η μοναδική τέχνη που ήξερε ήταν της απόσταξης και αυτή την είχε μάθει από τον πατέρα του. Ο Πέτρος Θωμόπουλος μαζί με τον Ραπτάκη νοικιάζουν ένα ακίνητο στην οδό Πλούτωνος και παράγουν ούζο. Λίγα χρόνια αργότερα και αφού το αποστακτήριο πηγαίνει καλά, «οι δουλειές έχουν ανοίξει», ο Ραπτάκης πεθαίνει. Την επιχείρηση με το χειροκίνητο αποστακτήριο αγοράζει εξ ολοκλήρου πλέον ο Θωμόπουλος.
Η Τέχνη της Απόσταξης
 |
| Παλιό Αποστακτήριο |
Στα επιστολόχαρτα της εποχής αναγράφεται ότι πρόκειται για «το Πρώτον εν Ανατολή Ειδικόν Εργοστάσιον Κατασκευής Ούζου Διπλής Αποστάξεως». Εχει αποκτήσει ήδη τρία χρυσά μετάλλια σε ισάριθμες διεθνείς εκθέσεις: των Βρυξελλών το 1908, της Ρώμης το 1911 και της Αιγύπτου το 1912. Εχει κατορθώσει και το διαφημίζει αρκούντως πλέον ως «προμηθευτή της αυλής της Α.Μ. Β. Γεωργίου Α'», καθώς και των «στρατιωτικών νοσοκομείων».
Σχόλια