Η γειτονιά του Κίκιζα

Από το Ελαιοχώρι Αρκαδίας στo Trade-mark

ΚΙΚΙΖΑ Trademark

 Ο κλάδος των ζυμαρικών αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους της ελληνικής αγοράς, οι απαρχές του οποίου χάνονται στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. 🍝Η αναφορά περί της «Φάμπρικας Μακαρουνίων» που λειτουργούσε στο Ναύπλιο το 1824 και... ενοχλούσε τους γραφείς του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, η οποία σώζεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, είναι και η μοναδική που δείχνει το βάθος του χρόνου στην εξέλιξη του κλάδου.

🍝Η επόμενη ιστορική αναφορά γίνεται στα 1888, όταν δημιουργείται στον Πειραιά η ατμοκίνητη και γι' αυτό πρωτοποριακή στην εποχή της Βιοτεχνία Ζυμαρικών των αδελφών Αναγνωστόπουλου-Κουμάνταρου-Καπράλου. Βέβαια, ο κλάδος των ζυμαρικών έχει μια ιδιομορφία που τον ξεχωρίζει από άλλους παραγωγικούς κλάδους: στην πρώτη περίοδο της εμφάνισής του ήταν συμπληρωματικός των αλευρόμυλων. «Συνηθιζόταν τότε οι βιοτεχνίες ζυμαρικών να μην είναι αυτοτελείς, αλλά παραρτήματα των αλευρόμυλων» (Τα Ελληνικά Ζυμαρικά, Τ. Γιαννακόπουλος, Αθήνα 1980). Η κλαδική συγκρότηση της παραγωγής ζυμαρικών προσδιορίζεται μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και η ανάπτυξή της, που παρουσιάζεται στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, διακόπτεται από την Κατοχή.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα της οικογένειας Κίκιζα που άρχισε μόλις το 1920, δεν είχε καμία σχέση με αυτό που έγινε αργότερα, αφού στην ιστορική μνήμη των Αθηναίων (αλλά και στη λαϊκή μούσα) είναι καταγεγραμμένη ως το μεγαλύτερο προπολεμικό «σούπερ μάρκετ» της εποχής. Εξάλλου, τα «παιχνίδια της ιστορίας είναι αυτά που την κάνουν «γοητευτική».

Από το Ελαιοχώρι της Αρκαδίας

Αρχίζει λοιπόν στο Ελαιοχώρι της Αρκαδίας όταν τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του Γ. Κίκιζα ανοίγουν ένα μικρό εμπορικό κατάστημα με ψιλικά και τρόφιμα δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό. Το 1925 ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια, ο Αθανάσιος Κίκιζας, έρχεται στην Αθήνα και ανοίγει κατάστημα τροφίμων στην οδό Λένορμαν και Παλαμηδίου, στο Μεταξουργείο και το 1931 ανεβαίνει και ο Αλέξανδρος Κίκιζας. Δεν χρειάστηκαν παρά λίγα χρόνια και το εμπορικό κατάστημα του Μεταξουργείου απέκτησε τέτοια φήμη που έδωσε το όνομά του στη γειτονιά («η γειτονιά του Κίκιζα»).

Τότε μάλιστα έφθασε να απασχολεί προσωπικό 35 ατόμων, είχε τέσσερα ταμεία, φέρνοντας μάλιστα από την Αμερική τις πρώτες ταμειακές μηχανές. Ενα στοιχείο μάλιστα που δείχνει και την επιτυχία του για την εποχή ήταν ότι δεν είχε «βερεσέδια»... Την ίδια περίοδο οι δουλειές ανοίγουν και η οικογένεια Κίκιζα δημιουργεί και ποτοποιία, ενώ διαθέτει και κυλινδρόμυλο. 🍝Λίγα χρόνια αργότερα η οικογένεια αποκτά την πρώτη σχέση της με τη μακαρονοποιία και παράγονται τα πρώτα «ιδιωτικής ετικέτας» ζυμαρικά.

Melissa - Kikizas

Απέναντι από το Φιξ, στη λεωφόρο Συγγρού, λειτουργούσε το μακαρονοποιείο Δήμητρα. Η πρώτη λοιπόν συμφωνία ήταν η παραγωγή ζυμαρικών με την επωνυμία Κίκιζας,τα οποία και πωλούνταν στο κατάστημα. Το 1938 όμως συνεταιρίζονται, και ο Αλέξανδρος Κίκιζας αναλαμβάνει τη διεύθυνση του μακαρονοποιείου, το οποίο βέβαια κλείνει στη διάρκεια της κατοχής, εν αντιθέσει με το κατάστημα που υπολειτουργεί.

Το 1947 οι αδελφοί Κίκιζα αποφασίζουν να χωρίσουν τις δραστηριότητές τους. Έτσι ο Αθανάσιος ανέλαβε τον κυλινδρόμυλο, ο Δημήτριος το κατάστημα και την ποτοποιία, ενώ οι Αλέξανδρος και Γρηγόριος δημιούργησαν μονάδα παραγωγής ζυμαρικών στην περιοχή της Κολοκυνθούς με την επωνυμία ΒΕΖΑΚ (Βιομηχανία Εκλεκτών Ζυμαρικών Αδελφών Κίκιζα). Τότε αρχίζει ουσιαστικά και η επιχειρηματική σταδιοδρομία της οικογένειας στον κλάδο των ζυμαρικών.

Συνέχεια σε Το ΒΗΜΑ onLine - ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Άλλες πληροφορίες για Μακαρόνια "Μέλισσα"
🚉 Λεπτομέρειες: Ελαιοχώρι Αρκαδίας εδώ