Όχι στο ΔΝΤ

Αν προσχωρήσουμε στο πακέτο στήριξης, βέβαιο είναι πως θα παρθούν νέα πρόσθετα μέτρα. Σίγουρα για το 2011, 2012. Η Κυβέρνηση πρέπει να σταθμίσει καλώς τα δεδομένα και τις προοπτικές - εντελώς ασυμβίβαστα, και ως προς την εφαρμογή που είναι δυσχερής, και ως την έκβαση που είναι μακροχρόνια, ασαφής και με αμφίβολη επιτυχία.

Τα δεδομένα, πλην του υπέρογκου χρέους, σίγουρα είναι εντελώς αντίθετα με το πακέτο: Η Ελλάδα δεν αντέχει περαιτέρω σε νέα δυσχερή μέτρα, η Ελλάδα έχει πληθώρα χρεωμένων νοικοκυριών στις Τράπεζες, η Ελλάδα δεν ανήκει στις χώρες του Πρώην Σοσιαλιστικού Μπλοκ, η Ελλάδα δεν ανήκει στις Τρίτες Χώρες, η Ελλάδα -ως πριν λίγα χρόνια (Ω ειρωνία της τύχης!) διετράνωνε η πολιτική της ηγεσία- πως ήταν ανάμεσα στις χώρες του ισχυρού μπλοκ του ευρώ - παράδειγμα προς μίμησιν για τις άλλες Βαλκανικές χώρες, η Ελλάδα δεν ήταν ουραγός αλλά πρωτοστατούσε στις εξελίξεις, στην οικονομική ανάπτυξη, έλεγαν επί Σημίτη, όπως και η απελθούσα Κυβέρνηση, που διετράνωνε δια στόματος πρωθυπουργού της πως η κρίση δεν επρόκειτο να μας αγγίξει - άλλο αν προεκλογικά δήλωνε με ύφος δραματικό, πως "υπάρχει ανάγκη να παρθούν νέα σκληρά οικονομικά μέτρα" - και γιατί επί 5 χρόνια διακυβέρνησης δεν τα αναλάμβανε και το άφησε για τη τελευταία στιγμή, όταν η κατάσταση απεδείχθη εκ των υστέρων, πως είχε φθάσει στο απροχώρητο, στο μη παρέκει;...

Λαμβανομένων υπ' όψιν όλων αυτών, πως η σημερινή Κυβέρνηση θα επιλέξει το επαχθές για το σήμερα, αλλά σωτήριο για το αύριο λένε, πακέτο στήριξης; Τα ωφέλη είναι δυνατά αλλά όχι σίγουρα - το αποτέλεσμα ενός τέτοιου προγράμματος είναι σαν τη σφαίρα όπου κοιτάμε το μέλλον - δηλ. αμφίβολο και θολό (εκπομπή Π. Τσίμα της 13/4/'10 - Περί ΔΝΤ), όπως: Έξοδος σε δυο-τρία χρόνια από το οικονομικό αδιέξοδο με αποτέλεσμα την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη. Όμως σ' αυτά τα ενδιάμεσα χρόνια η κατάσταση θα είναι για το πλείστον των Ελλήνων ζοφερή. Ύφεση, ανεργία, αδυναμία πληρωμής χρεών, εισπρακτική δυσχέρεια για το Κράτος (Κράτος και Τράπεζες θα ζητούν πληρωμές) αλλά πως αυτό θα επιτυγχάνεται;

Οι Έλληνες δεν αξίζουν και δεν θέλουν τέτοια δυσχέρεια. Ούτε σε Ανατολικό μπλοκ υπήρξαμε ούτε στη κατηγορία των Τρίτων χωρών, η αγορά λειτουργούσε με κέρδη για τους εμπόρους, η ευμάρεια των πολιτών ήταν λίγο έως πολύ, ικανοποιητική.
Έσχατη λύση αυτό που έκανε η Αργεντινή - που μπορεί να αποδειχθεί και για μας σωτήριο. Ήτοι: Δήλωση αδυναμίας πληρωμής χρεών, κήρυξη χρεοκοπίας. Τα χρέη σ' αυτή την περίπτωση παραγράφονται.
Η πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί ας σταθμισθεί από τον κ. Γ. Παπανδρέου με σθένος - όλα δείχνουν πως οδηγούμαστε ή στην έξοδο από το ευρώ ή στην αποδοχή του πακέτου στήριξης με όλα τα μειονεκτήματα (ΔΝΤ, υψηλό - 5%, επιτόκιο δανεισμού) - η χώρα βρίσκεται στο κρίσιμο σημείο να πει το μεγάλο ναι ή όχι.

Όμως μια τέτοια ευθύνη ποια Κυβέρνηση μπορεί μόνη της να την επωμισθεί; Ας γίνει δημοψήφισμα, ας γίνει Κυβέρνηση Συνεργασίας, ας γίνει ό,τιδήποτε φθάνει να μην είναι μόνο του το Πασοκ που θα μας οδηγήσει στη λήψη του πακέτου Στήριξης - που θα επισωρεύσει βραχυπρόθεσμα -προς χάριν έωλων μακροπροθέσμων ωφελειών- στη πλειοψηφία των πολιτών μεγάλο οικονομικό πλήγμα εισοδημάτων έως πλήρες χάσιμο αυτών, με τις απολύσεις που περιέχει, με την αδυναμία ανταπόκρισης στις κάθε είδους οικονομικές υποχρεώσεις, την αδυναμία αγοράς οικιακών ή ψυχαγωγικών αγαθών, την ύφεση που βραχυπρόθεσμα (!) θα επιτείνει.
Εικόνα Αρχική πηγή