Το Φιάσκο της Διάσκεψης των Κανών
 |
| Βρυξέλλες - Κτίριο European Organization |
Υπό το βάρος της νέας δανειακής σύμβασης (Ν.Δ.Σ) Οκτώβρης -'11, ο Γ.Α.Π αποφάσισε πως δεν θα μπορούσε ένα και μόνο κόμμα να σηκώσει το βάρος του συνοδευτικού της κειμένου (Νέο Μνημόνιο) - που θα περιελάμβανε για την εφαρμογή του "κουρέματος" του χρέους, νέα επώδυνα μέτρα με κορωνίδα την ολοσχερή υποτέλεια στους δανειστές (Στενή Επιτήρηση) για μια δεκαετία. Με την ολοσχερή εποπτεία διαφόρων Gauleiters, στους οποίους θα ήμασταν υπόλογοι έως υποτελείς στις αποφάσεις τους, η εθνική κυριαρχία θα πήγαινε περίπατο.
Καθώς η μείζων αντιπολίτευση προς στήριξη του νέου Μνημονίου (Σχέδιο Υλοποίησης) δε συναινούσε - κατηγορώντας πάλι τη Συμφωνία σαν λάθος - όπως και έκανε και για το Μεσοπρόθεσμο, σκέφτηκε κατόπιν συγκλήσεως του Υπουργικού Συμβουλίου (συναινούντων Ρέππα, Καστανίδη), να θέσει θέμα Δημοψηφίσματος: Να το περάσει στο λαό κι από 'κει αν δέν ήταν καταφατικό το αποτέλεσμα, να τη παραπέμψει στις καλένδες κι εμάς να μας βγάλει από την Ένωση αν όλα πήγαιναν στραβά.
Πηγαίνοντας στις Κάννες να διαπραγματευθεί αυτές τις λεπτομέρειες των μελλοντικών εξελίξεων, που αποφάσισε να δρομολογίσει, "Θέλει ο λαός την ΕΕ ή Όχι" - του είπαν Μέρκελ και Σαρκοζί, πως θα έπρεπε να είναι το ερώτημα.
Καθαρά και ξάστερα - απόρριψη της Σύμβασης σημαίνει και απόρριψη της ΕΕ, του είπαν - για να στηρίξουν την επιλογή τους - που φάνηκε σαν διαταγή ως προς το Ερώτημα, για το σχεδιαζόμενο Δημοψήφισμα. Αλλά κάναν και κάτι χειρότερο μέσω της κας Λαγκάρντ: Συνέδεσαν τη Δόση με το Δημοψήφισμα! "Μετά το Δημοψήφισμα!" του είπαν η Δόση.
Στο γυρισμό του, αντιμετώπισε τη θύελλα, με πρώτο και καλίτερο τον Ε. Βενιζέλο που υπαναχώρησε κατόπιν των προηγηθέντων, σε όχι στο Δημοψήφισμα. Ακολούθησαν η ανεξαρτητοποίηση της Μ. Αποσταλάκη, η διαφωνία της Ε. Καϊλή, η στηλίτευση από Β. Παπανδρέου: Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα παραιτηθείτε γιατί θα πάρετε την παράταξη στο λαιμό σας!", Α. Λοβέρδο, και Λιντζέρη: "Ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελεί πλέον παρελθόν".
Και τίθεται το ερώτημα; Όταν ο ίδιος ο αρχηγός του κόμματος και Πρωθυπουργός κρίνει τη Συμφωνία με τον συνοδευτικό Εφαρμοστικό της Νόμο, σαν βαρύ φορτίο που δεν μπορεί να σηκώσει ένα κόμμα μόνο του και σχεδιάζει να την περάσει στο λαό με Δημοψήφισμα, πως είναι θεμιτό να τη περάσει στη Βουλή με τη δυσαρμονία που καταγράφουν οι Δημοσκοπήσεις;
Πως θα συναινέσουν οι βουλευτές σ' αυτό το σχέδιο "Βοήθεια δια του Ξεπουλήματος" αφ' ενός, αφ' ετέρου γιατί την υπέγραψε στη Σύνοδο Κορυφής; Έτσι η συμπεριφορά του κρίνεται αντιφατική και ό ίδιος ατελέσφορος και ασταθής γιατί συναινεί στο εξωτερικό για να οπισθοχωρήσει στο εσωτερικό. Γιατί υπαναχωρεί στις αποφάσεις του συνεχώς. Αφού αποφάσισε για το Δημοψήφισμα γιατί μετά το αποσύρει; - έστω κι αν η απειλή για τη μη καταβολή της 6ης Δόσης είναι καθαρά διατυπωμένη; Δεν καταλαβαίνει πως ο δρόμος που ακολουθεί δεν οδηγεί πουθενά παρά σε νέους συνεχώς, δυσβάσταχτους όρους για το λαό; Ή ας αποφασίσει: Θέλει ή δε θέλει την Ευρωπαϊκή Ένωση υπό τις συνθήκες κάθε τόσο, νέων Μνημονίων και Καταναγκασμών!
Χθες (3/11/'11) στη Βουλή μεταξύ άλλων είπε: "Έχω εμπιστοσύνη στον Ελληνικό Λαό" - εννοώντας πως πιστεύει ότι θα ψήφιζε θετικά για τη Συμφωνία.
Όμως, όπως του είπαν "Ζεις σ' έναν άλλο τόπο" (Βάσω Παπανδρέου) - ότι δηλαδή δεν έλαβε υπ' όψιν σ' αυτή του την απόφαση, τους προπηλακισμούς, επιθέσεις εναντίον βουλευτών, απεργίες κλπ., την αφόρητη δυσαρέσκεια, ότι το πιθανότερο αποτέλεσμα θα ήταν αρνητικό για τη Συμφωνία και εξ αυτού, και για την ΕΕ και τα διάφορα "Μνημόνια" που αυτή επιβάλλει.
Μια εκφρασμένη και σφραγισμένη δια του Δημοψηφίσματος εξ ου και τελεσίδικη έως ελάχιστα επιδεχόμενη αντιστροφής, οργισμένη αντίδραση: "Πάρτε το Μνημόνιο και Μπρος!", θα έκοβε το νήμα της προσπάθειας παραμονής της χώρας στην Ευρώπη εκείνη τη δεδομένη στιγμή και πιθανότατα οριστικά και Αμετάκλητα!
Τη μια λέει πως μας δένουν χειροπόδαρα στερώντας ως και τη λαϊκή κυριαρχία, την άλλη πως είναι ένα ξέφωτο ελπίδας - φυσικά μετά από έναν επίπονο μακρύ δρόμο. Δεν μπορεί να αποφασίσει τι είναι τελικά: Καλή ή Κακή; Καλή ή Κακή η παραμονή μας στο Ευρώ;
Πως λοιπόν το διανοήθηκε να τη φέρει σε Δημοψήφισμα; Εξ αρχής θα έπρεπε να την είχε απορρίψει αν έβλεπε πως ήταν δυσβάσταχτη και απεχθής. Ή γυρνώντας αντί για Δημοψήφισμα έλεγε καθαρά και ξάστερα όπως ο πατέρας του: "Mea Culpa"! βλ. Συμφωνία Νταβός, για την υπογραφή του στις Βρυξέλλες.Έτσι αντί αυτού μπορεί να αποφασίσει όλο και μεγαλύτερος αριθμός βουλευτών του, πως εκείνος είναι κακός και αναποτελεσματικός και ως εκ τούτου, να τεθεί θέμα εκλογών έως και παραμονής του στην Αρχηγία του κόμματος του τελικά.
Σχόλια