Κάναμε βήματα. - Τότε και Τώρα

Κάναμε βήματα αλλά απαιτούνται άλματα

Τον Πρωθυπουργός της χώρας φαίνεται πως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι τα Οικονομικά της χώρας - πως δηλ. θα εξισορροπήσει το ΑΕΠ σύμφωνα με τις προσδοκίες του Αλμούνια. Ωστόσο τόσα χρόνια δεν κατάφερε προς αυτή την κατεύθυνση σχεδόν τίποτε. Όμως τα προβλήματα τα καθημερινά του πολίτη φαίνεται πως τα αγνοεί αν και αυτά επικαλέσθηκε - την καθημερινότητα, προτού εκλεγεί εν έτει (ελπιδοφόρου κατά τον κόσμο που τον ψήφισε) το 2001.

Οι καιροί όμως ου μενετοί πλέον... Το όλο πλαίσιο καθορίζεται από το γεγονός πως οι λίγοι όλο και πλουτίζουν, οι φτωχοί όλο και φτωχαίνουν. Με μια λίστα υπέρογκων εξόδων που αντιμετωπίζει κανείς συν την αφαίμαξη από την εφορία, συν την υπερτίμηση όλων των αγαθών πλην ελαχίστων εξαιρέσεων πως κανείς να προσβλέπει σε κάποιο καλύτερο αύριο;
Επόμενη αντίδραση ως προς την ανεργία - επακόλουθο της οικονομικής κατάστασης, είναι η μετανάστευση για όσους αδυνατούν να ανταπεξέλθουν πλέον στο κόστος ζωής - υψηλότατο στην Ελλάδα, παρ' όλες τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί ανορθώσεως της οικονομίας.

Η κυβέρνηση κινήθηκε με αργότατους ρυθμούς, δεν πάταξε τίποτε αντίθετα επιβάρυνε περισσότερους με φόρους όλο και υψηλότερους, δεν έλυσε κανένα πρόβλημα αντίθετα πάντα ερχόταν με μέτρα κατάσβεσης εκ των υστέρων - επί των ημερών της είχαμε δυο καταστροφικές πυρκαγιές - η τελευταία εντελώς αναίτια ως προς την έκτασή της καθ' όσον είχε εκδηλωθεί αρχικά σε ένα ρέμα κι ήταν εύκολη ω προς την κατάσβεση της (μία εστία).

Ως προς τη φοροδιαφυγή, όσοι μπορούν φοροδιαφεύγουν. Η τσιμπίδα πιάνει όσους δηλώνουν εισόδημα ατομικό. Εταιρείες, κονσόρτσιουμ, πλοία, εργοστάσια πληρώνουν στο μέτρο που τους αφήνουν υπόλοιπο ως διελκυστίνδες, τα διάφορα μέτρα τόνωσης, επιδοτήματα, διευκολύνσεις κλπ.

Στο λόγο του στη Θεσ/κη ο Κος Καραμανλής εξήγγειλε κι άλλη λιτότητα, κι άλλες θυσίες... Όμως όλοι ξέρουν τώρα καλά πως κι αυτά θα πάνε χαμένα όπως και τα προηγούμενα: Οι έχοντες θα έχουν ολοένα και περισσότερα οι ευρισκόμενοι σε ανάγκη όλο και λιγότερα - γιατί ότι όταν δίνεις όσα εισπράττεις σε πάσης φύσεως υποχρεώσεις που έχεις και δεν σου μένει τίποτε στην τσέπη τότε για ποια βελτίωση του επιπέδου ζωής μιλάμε;
Όταν δεν έχεις υπόλοιπο στο βιβλιάριο καταθέσεων, όταν δεν μπορείς να πας ένα ταξίδι, όταν δεν μπορείς να εξωραϊσης το σπίτι σου, να καλέσεις φίλους, να κάνεις οποιοδήποτε έκτακτο έξοδο, τότε δεν μένει παρά η απόλυτη στασιμότητα - σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σ' εκείνο της αγοράς.

Όταν ένας αρχηγός κράτους δεν έχει όραμα για τη χώρα του - πότε μίλησε σαφώς και απερίφραστα για κάτι; Τελικά τι θέλει; Τους μετανάστες ή όχι, την απόδοση του κατειλημμένου πρώην Εφετείου στη Σωκράτους ή όχι; την άρση του Παν/κού ασύλου ή όχι; Εμπλέκονται κάποιοι των συνεργατών του σε έκνομες υποθέσεις - σε ποιες και ποιοι ακριβώς. Όλο το νεφέλωμα που έχει δημιουργήσει δεν πληρεί χρέη ιδεολογίας και οράματος - και αυτό σε όλο το φάσμα της πολιτικής τους ιδεολογίας και τοποθέτησης.

Μπορεί η στάση του να είναι ξεκάθαρα αγωνιστική και ορμητική αλλά πολιτικές είναι ξεκάθαρα θολές και νεφελώδεις... χωρίς θεμελιωμένα ερείσματα ως προς το εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό μέτωπο. Τι θέλουμε και ποιοι είμαστε δεν έχει γίνει ουδόλως κατανοητό.
Όταν αναμασά ντιρεκτίβες και λόγια οικονομικών επιτελών, όταν εκείνο το οποίο υποσχέθηκε (λιγότερο κράτος, περιορισμός της σπατάλης, σεμνά και ταπεινά, πάταξη της φοροδιαφυγής, καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, τιμωρία όλων των ενεχομένων σε σκανδαλώδεις συμβάσεις) ουδόλως τήρησε.

Ο Κ. Καραμανλής δεν μπορεί να συγκρουσθεί με τίποτε και με κανέναν παρά μόνο με το Πασόκ στις αρχές της διακυβέρνησης του και με τον Κο Τσιτουρίδη στο τέλος όπως όλα δείχνουν - χωρίς να σημαίνει πως αυτό είναι και τελεσίδικο αν δεν ανοίξουν οι κάλπες φυσικά, χωρίς να σημαίνει πως κάποιοι άλλοι σίγουρα μπορέσουν να καταφέρουν - όμως η τάση δείχνει πως ο Ελληνικός λαός μάλλον έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται και θα αποφασίσει αφού ζυγίσει καλά τα πράγματα για το τι είναι καλύτερο και ως προς το συμφέρον του αλλά αυτή τη φορά και ως προς το συμφέρον της χώρας.