Silencio

Ανδρέας Εμπειρίκος: Οι λογισμοί της ηδονής είναι πουλιά που νύχτα μέρα διασχίζουν τον αέρα Marabou: [Αραβική λέξη] πουλί των τροπικών με πολύχρωμο φτέρωμα και μεγάλο ράμφος - συνδέθηκε με την ποίηση του Καββαδία έγινε το μυστικό της επιτυχίας της πρωτοεμφανιζόμενης συλλογής. Μην έχοντας τα δει αυτά τα πουλιά -ίσως- τα οποία έχουν μεγάλο σώμα και κρώξιμο θρηνώδες - αποθανατίστηκαν στην αυτοβιογραφία της διάσημης μαθήτριας του Φρόϋντ Μαρίας Βοναπάρτη (έκδοση - 1938) που επισκεπτόταν τον καθηγητή και στην πορεία δάσκαλο της εξ αιτίας ενός ονείρου - ψευδαίσθησης που έβλεπε με την εικόνα αυτών των πουλιών να πετάνε γύρω της. και που υπέθετε πως τα είχε δει στο ζωολογικό κήπο. Με τη Μαρία Βοναπάρτη ο Καββαδίας είχε γνωριστεί σ' ένα ταξίδι του στη Μασσαλία κι είναι πολύ έως τελείως σίγουρο, πως από 'κει εμπνεύσθηκε το θέμα του ποιήματος. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος έχει τραβήξει φωτογραφία της Μαρίας Βοναπάρτη με ζωγραφισμένα στο φόντο της τέσσερα τέτοια πουλιά να πετούν πάνω απ&#

Οι Κατακουζηνοί και η γενιά του 30 —Η ζωή του Άγγελου Κατακουζηνού Ο Άγγελος Κατακουζηνός γεννήθηκε στη Λέσβο το 1904, ένα Αιγαιοπελαγίτικο νησί στο οποίο επέστρεφε σαν παιδί για τις καλοκαιρινές του διακοπές. Το υπόλοιπο χρόνο ζούσε με την οικογένειά του στη Σμύρνη στα παράλια της Μικράς Ασίας . Αποφοίτησε με έπαινο από την περίφημη Ευαγγελική Σχολή στην ηλικία των 16 ετών και επισκέφτηκε για ένα ακόμα καλοκαίρι το αγαπημένο του νησί. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του σε ένα μοναστήρι της Λέσβου, ( Μοναστήρι της Περιβολής ) θέλοντας να θαυμάσει από κοντά μία εικόνα που αναπαριστούσε την Παναγιά τη Γοργόνα βρέθηκε αντιμέτωπος με μια σκηνή που του άλλαξε τη ζωή: Είδε ένα αλυσοδεμένο κορίτσι να εκλιπαρεί για βοήθεια υποφέροντας από κάποια ψυχική διαταραχή χωρίς κανείς να μπορεί να το βοηθήσει. Το γεγονός αυτό στήθηκε η αφορμή για να σπουδάσει την ψυχιατρική επιστήμη και να αφιερωθεί σε όλη του τη ζωή στην ανακούφιση της ανθρώπινης ψυχής. (...) Μουσείο Κατακουζηνού, Αμαλίας 4 Σ

ΤΣΑΝΤΑΛΗ - ΤΟΠΙΚΟΣ ΟΙΝΟΣ ΚΟΡΜΙΛΙΤΣΑ Αμπελώνες Τσάνταλη Η οικογένεια Τσάνταλη αναβιώνει τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια στο Μετόχι της Χρωμίτσας στο Άγιο Όρος, τον αμπελώνα της Ρώσικης Μονής του Αγίου Παντελεήμονα. Η Μονή αποτελεί μία από τις σημαντικότερες Μονές της Ρώσικης Ορθόδοξης Πίστης. Τα τελευταία πεντακόσια χρόνια οι Ρώσοι μοναχοί της Μονής του Αγίου Παντελεήμονα αποκαλούν την περιοχή, όπου σήμερα βρίσκεται ο αμπελώνας που καλλιεργεί η οικογένεια Τσάνταλη, «Κορμίλιτσα». Η λέξη «Κορμίλιτσα» στη Ρωσική γλώσσα σημαίνει «τροφός» (με διάφορες έννοιες – ακόμη και για τη μητέρα που θηλάζει το μωρό της). Αυτή η ονομασία δόθηκε γιατί στο σημείο αυτό είχε αναπτυχθεί το Μετόχι της Κορμίλιτσα (Χρωμίτσα) - ένα πολύ σημαντικό κοινόβιο για τη Μονή, αφού εκεί υπήρχαν όλες οι καλλιέργειες οι οποίες έδιναν ζωή στη Μονή («τροφός» της Μονής). Στο ίδιο Μετόχι πριν τριακόσια χρόνια αναπτύχθηκε ένα από τα πιο ξακουστά θεραπευτήρια της εποχής το οποίο επισκέπτονταν η Τσαρική οικογένεια και οι

Κρουαζιερόπλοιο Zenith Ο καιρός αυτός είναι εκπληκτικός - δεν φυσάει, ήλιος, ζέστη, τα μπάνια συνεχίζονται. Είμαστε μια χώρα με καταπληκτικό καιρό. Ήλιος, θάλασσα, κατάφυτες πλαγιές, άρωμα θυμαριού και δάφνης. Όμως η μονοτονία κουράζει και εντάξει η χώρα είναι λίγο μονότονη αν ακολουθείς ένα πρόγραμμα που γίνεται ρουτίνα. Μια καλή ιδέα να δει κανείς κάτι άλλο είναι να πάει ταξίδι. Το ταξίδι δε με κρουαζιερόπλοιο προσφέρεται αυτούς τους τελευταίους μήνες του καλοκαιριού που εδώ συνεχίζεται ακάθεκτο ως και τα μέσα Νοεμβρίου. Η θάλασσα είναι ακόμη ζεστή αν κανείς πάει προς Ρόδο. Η Βενετία πάλι προσφέρεται εξίσου μιας και 'κει ο καιρός συνεχίζει να είναι ζεστός, οι παραλία του Lido είναι από τις πιο οργανωμένες και πολυσύχναστες, υπάρχει και το νησί Giudecca για μια διαμονή και δίπλα στη θάλασσα και στο κέντρο του San Marco με δυνατότητες εξορμήσεων με το vaporetto στα γύρω νησιά Murano, Burano. Στα προγράμματα αυτά των κρουαζιερών παρουσιάζεται το ερώτημα τι να διαλέξω όμως όπο

Μαρία Νεγρεπόντη - Η Φονική Κρίση Με ποιο σκεπτικό η Κυβέρνηση επιβάλει ως έκτακτη εισφορά σε περιουσία άνω των 400.000 ευρώ - 600 ευρώ, υπερδιπλασιάζοντας το έως τώρα ισχύον ποσό που έπρεπε ο κάτοχος της ανωτέρω και πλέον περιουσίας να πληρώσει; Δεν φθάνει που πληρώνει κανείς φόρο εισοδήματος για εισοδήματα εξ ακινήτων που δεν αποφέρουν το προσδοκώμενο εισόδημα συνυπολογιζομένων των ζημιών, των καθυστερήσεων είσπραξης του μισθώματος έως και τη μη πληρωμή του από τους εκάστοτε τζαμπατζήδες. Τώρα έρχεται αυτή η Κυβέρνηση που θέλει να λέει πως ο καθένας πληρώνει σύμφωνα με τις δυνατότητές του να αυξήσει τα βάρη στα ακίνητα και ακούγεται δια στόματος Υπουργού πως θα αυξηθούν εκ νέου οι Αντκειμενικές Αξίες - πράγμα που θα επιβαρύνει την έκτακτη εισφορά (ΕΤΑΚ), του χρόνου θα επανισχύσει ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ). Δεν βρίσκουν άλλους τρόπους να εισπράξουν χρήματα; Καταφεύγουν στην εύκολη λύση να φορολογούν την ακίνητη περιουσία. Εντάξει να πληρώσει μεγάλη Εισφορά

Dubrovnik - Το πετράδι των Δαλματικών ακτών Τι να πρωτοπείς για το Dubrovnik — έχει μακραίωνη ιστορία. Πλήθος οι τουρίστες πάντα. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η υπέροχη θέα στα γαλάζια νερά της μεγάλης Αδριατικής θάλασσας. Πόλη μέσα στο top-10 των προτιμήσεων των τουριστών - ανάμεσα στο Παρίσι, Βενετία, τη δική μας Σαντορίνη! εντυπωσιάζει με την αρμονική συνύπαρξη του χθες με το σήμερα. Στους κεντρικούς δρόμους τη παλιάς Μεσαιωνικής πόλης πλήθος τα μαγαζιά, εστιατόρια, ακόμη και παζάρι! Το παζάρι ήταν πολύβουο, πλήθος αγόραζε κι άλλο που διαλαλούσε την πραμάτεια... Καταπληκτικά ξερά σύκα, γκράπες όλων των ειδών ως και χαμομηλιού!, κρυστάλλινα μικροαντικείμενα, κοσμήματα κι όλα αυτά μέσα στην παλιά Μεσαιωνική πόλη με το Κάστρο με την πύλη με τους Κροάτες Μεσαιωνικούς φρουρούς της. Το Dubrovnik καταστράφηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του από τους Σέρβους το 1991 όμως σήμερα τίποτε δεν μαρτυρεί την καταστροφή παρά οι τρύπες στους πέτρινους τοίχους των παλιών οικημάτων μέσα στη Μεσαι

Χώρος & Χρόνος Dubrovnik - Café Terasse Στα φιόρδ της Αδριατικής, στο μαγευτικό Dubrovnik o τύπος με το καπελάκι είναι σαν από μια άλλη εποχή. Οι καιροί δεν αλλάζουν καθώς πιστεύουν - παραμένει πάντα το αίνιγμα που σφραγίζει την κάθε στιγμή... κι αυτό το αίνιγμα έχει να κάνει με το χρόνο και το χώρο πάντα. Ο χρόνος έχει να κάνει με το ντύσιμο και το καπελάκι, ο χώρος με τα βράχια απ' τη μια πλευρά και τις πέτρες του Μεσαιωνικού Κάστρου απ' την άλλη και οι δύο αυτές συνιστώσες συμπλέκονται δημιουργώντας το Σήμερα - όμως είναι σίγουρο πως πάντα θα υπάρχουν καθώς υπήρχαν και θα υπάρχουν εις το διηνεκές... γιατί είναι Αιώνιες. Ο Χρόνος είναι δύο ειδών: Γραμμικός (Αίτια - Αποτελέσματα) και Κυκλικός (Επαναλαμβανόμενος). Στον Γραμμικό χρόνο κάθε γεγονός είναι κάτι καινούργιο που δημιουργεί ένα νέο αποτέλεσμα. Αυτή η γραμμή συνεχίζεται με τη γένεση και εξάλειψη κάθε φορά ενός νέου γεγονότος. Στον Επαναληπτικό χρόνο το γεγονός αναπαράγει συνέχεια τον εαυτό του. Το ίδιο "κά

Di Io sono l'autore, la scalinata delle colonne. Original uploader was Zappuddu at it.wikipedia - Transferred from it.wikipedia ; transfer was stated to be made by User:Kazu89 ., Pubblico dominio, Collegamento Πριντεζι: Αρχη του Ιταλικου Νοτου Αυτό που εντυπωσιάζει μπαίνοντας στο φυσικό αυτό λιμάνι της πόλης του Ιταλικού Νότου Brindisi , είναι στα δεξιά να ορθώνεται το υψηλό μνημείο - 50 και άνω μέτρα του Ιταλού Ναύτη (Marinaio d' Italia). Κτισμένο το 1933 θυμίζει Αιγυπτιακό οβελίσκο με ορθογώνια εσοχή (αλκόβη) στο πάνω μέρος, όπου είναι τοποθετημένο το άγαλμα του Marinaio και με μια κατωφερή πλευρά και αναπαριστά το ναυτικό τιμόνι. Πίσω εκτείνεται μέσα στο πράσινο οι χαμηλός λόφος με τα μοντέρνα οικήματα (κατοικίες, ξενοδοχεία). Στο μέσον το γραφικό λιμανάκι με τα κότερα με το λιθόστρωτο όπου απλώνουν τα τραπέζια οι trattorie-pescerie - πεζόδρομος με μια απαλή χάρη καθώς ο ήλιος ακόμη έλαμπε ψηλά στο γαλάζιο τ' ουρανού. Τούτη την ώρα ήταν όλα κλειστά -μεσημέρι