Πες πες πες μου

Πες πες πες μου πως θα γυρίσεις

Μια κοντινή βόλτα είναι ό,τι πρέπει για να ξεσκάσεις. Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο η μουσική ήταν απαραίτητη. Η διάθεση μας ήταν κάπως άτονη αιτία η ζέστη, κάποιες ενοχλήσεις από τη μέρα που είχε ήδη αρχίσει να φθάνει στο τέλος της. Αδιάφορα ο δρόμος μας πήγαινε στον προορισμό μας που ήταν κάποια κοντινή καφετέρια. Η μουσική ήταν πολύ καλή καθώς έπαιζε Πασχάλη. Και φθάνοντας στο τραγούδι αυτό όλα άλλαξαν...

Η διάθεση μας πήγε προς το καλύτερο. Η κουβέντα "γιατί δεν τραγούδησε τότε ο Πασχάλης αυτό το τραγούδι" "μα έχει πει τόσα πολλά" "Τι ωραία ορχήστρα!" "Είναι οι Olympians" "Πως διατηρείται έτσι καλά" και άλλα συναφή με τον Πασχάλη, μας έβγαλαν από τη μονοτονία των σκέψεων μας. Είμασταν χαρούμενοι γιατί υπήρχε η αίσθηση κεφιού και αισιοδοξίας. 

Ναι πρέπει να κάνεις το κέφι σου κοιτώντας γύρω με καλή διάθεση. Είσαι μοναδικός και ό,τι συμβαίνει είναι μόνο για μια φορά και δεν ξαναγυρίζει. Ο τραγουδιστής τότε δεν είπε αυτό το τραγούδι ή μπορεί και να μην είχαμε φθάσει στο κέντρο όταν ξεκίνησε το show. Ή μπορεί να μη το θυμηθήκαμε. Η ουσία είναι πως υπάρχει, εμείς υπάρχουμε και θα ξαναπάμε για καφέ και θα ξανακούσουμε το cd.

👉 Στίχοι τραγουδιού Πασχάλης Αρβανιτίδης, Μιχάλης Ρακιντζής - Κορυφαίοι της ποπ ελληνικής μουσικής.

Πες, πες, πες μου

Δεν μ' αγάπησες αν κι αυτό ζητούσα τόσο Όσα τράβηξα για σένα δεν λογάριασες... δεν χαλάλισες μια θεσούλα στην καρδιά σου άλλον έψαχνε το βλέμμα σου με απέρριπτες... Ίσως φταίει ο δισταγμός μου ο χαζός εγωισμός μου όμως άλλο μακριά σου δεν μπορώ. Θέλω να σου γράψω γράμμα και με πιάνει ένα κλάμμα Πάντα σταματώ στη λέξη Σ' αγαπώ... Πες πες πες μου πως θα γυρίσεις σ' αγαπάω μην αργήσεις - Πασχάλης περισσότερα εδώ

Πασχάλης Αρβανιτίδης Πες πες πες μου 1987