Ο Ξενόπουλος στα Χαυτεία

Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος περιγράφει τα Χαυτεία

Εφημερίδα "Εφημερίς" 1913

Αφοί Λαμπρόπουλοι ▪ Αφίσα διαφημιστικής Γκρέκα

Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951)

Δια Χειρός Ξενοπούλου 1913

«Δεν ζη κανείς εις τας Αθήνας αν δεν περνά μίαν τουλάχιστον ώραν της ημέρας εις τα Χαυτεία. Είναι πράγματι το κέντρον, η καρδιά των Αθηνών. (…) Και όταν λέγωμεν Χαυτεία, δεν εννοούμεν πλεόν το μικρόν εκείνο τμήμα της οδού Πατησίων, το μεταξύ των οδών Σταδίου και Βερανζέρου. Τα σημερινά Χαυτεία, μεγαλωμένα σαν την Ελλάδα, περιλαμβάνουν και την αρχή της οδού Πανεπιστημίου μέχρι των «Βουστασίων» και του Πανελληνίου και την αρχήν της οδού Σταδίου μέχρι του «Κέντρου» και την πλευράν ακόμη της πλατείας της Ομονοίας, επί της οποίας απλούται η «Ήβη». (…)

Το παλαιόν όνομα, το οποίον έμεινε από το ξενοδοχείον ή το πεταλωτήριον (…) κάποιου Χαύτα, επεξετάθη και επεκτείνεται ολοέν εις όλην την περιοχήν. Και από πρωίας μέχρι βαθείας νυκτός, η περιοχή αυτή είναι πλημμυρισμένη από τον ποικιλότερον κόσμον, παρουσιάζουσα μεγαλυτέραν ζωήν και κίνησιν από κάθε άλλο μέρος των Αθηνών.

Περί το 1940 ... 30 χρόνια μετά

Είναι η πολυκοσμία, η μεγάλη τύρβη, ο θόρυβος, η ζάλη και ο ίλιγγος της πρωτευούσης. Μόνον ο ευρισκόμενος εις τα Χαυτεία ειμπορή να σχηματίσει την ιδέαν ότι αι Αθήναι μας είναι πλέον μεγαλούπολις με μισό εκατομμύριο κατοίκων. Προ πάντων τας ώρας του απογεύματος και του δειλινού, όταν ροδίζουν τα υψηλά πατήματα των γύρω μεγάρων, σχηματίζονται συμπαγείς και αδιαπέραστοι ανθρώπιναι μάζαι.

Άλλοι κάθηνται ολόγυρα εις τα λαϊκά καφενεία, άλλοι στέκονται όρθιοι εις μίαν στάσιν που νομίζεις ότι δεν θα το κουνήσουν ποτέ από εκεί, άλλοι περιφέρονται με βηματάκια νωθρά και κουρασμένα. Έχει τον χαρακτήρα μάλλον αναπαύσεως η συγκέντρωσις εκείνη του δειλινού, η πολυάσχολος εν τούτοις και πολυφροντίς. Τα τραμ, τ’αμάξια, τ’αυτοκίνητα κυκλοφορούν με δυσκολία και μ’επιμόνους κωδωνισμούς ή ανυπόμονα σαλπίσματα διά μέσου των πυκνών εκείνων όγκων.

Ο χωρικός των Μεσογείων με την πουκαμίσαν του διαγκωνίζεται προς την κομψήν Ατθίδα, η οποία θα πάρη το τραμ δια ν’αναβή εις το Ντορέ και ο Ανατολίτης με την ρεδιγκόταν του και το φέσι του, γειτονεύει προς τον κομψευόμενον Αιγύπτιον, ο οποίος κατοικεί εις τον «Ερμήν» κ’εστάθη εις την πλατείαν να δροσισθή με μίαν μπύραν. Ο αέρας λείπει, η ζέστη είναι πνιγηρά, μόνον εις την πολυκοσμίαν των χαμηλών Χαυτείων αισθάνεται κανείς το χαυνωτικόν καλοκαίρι των Αθηνών…»

▪ Διαφημιστική εταιρεία Γκρέκα η μεγαλύτερη της Αθήνας της εποχής άλλες ήταν η Αντέλκο όπου εργαζόταν ο Μ. Καραγάτσης, ο Αλέκτωρ κ.ά

📟 "Εφημερίς" Ιούλιος, 1913

[Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτότυπου] ↘ Πηγή: athensvoice. ↘ περισσότερα για Ξενόπουλο εδώ