Έξοδος από το Αδιέξοδο

Ερημική παραλία

Υπάρχει διαχωριστική γραμμή υπάρχουν τα αντίθετα: Άσπρο-Μαύρο, Άσπρος-Μαύρος, Καλό-Κακό, Ψηλός-Κοντός κ.ο.κ. Ποιος μπορεί να το αρνηθεί; Ό,τι υπάρχει στην αντίληψη μας υπάρχει με το αντίθετο του: Ανατολή-Δύση, Πρωί-Βράδυ, Ακριβό-Φτηνό, Εύκολο-Δύσκολο, Φαγοπότι-Νηστεία, Ανήφορος-Κατήφορος, Ζεστό-Κρύο κ.ο.κ. Αυτά ονομάζονται τα Ζεύγη των Αντιθέτων.

Αν τώρα μιλήσουμε για το Μνημόνιο υπάρχουν οι Μνημονιακοί και οι Αντιμνημονιακοί, υπάρχουν τα Ολιγοπώλια και οι απλοί παραγωγοί, υπάρχουν τα Μονοπώλια και οι πωλητές μπανανών στο δρόμο, υπάρχει ο Καπιταλισμός με τα Μονοπώλια και τις Τράπεζες, υπάρχει και ο Σοσιαλισμός με την υποστήριξη στις μάζες, υπάρχει τέλος, η Ζωή και το Τέλος αυτής.
Το Κοινωνικό γίγνεσθαι έτσι προχωράει με τη πάλη ή αντιπαράταξη των Αντιθέτων.
Το άτομο ζορισμένο μέσα σ' αυτές τις αντιθέσεις αισθάνεται εγκλωβισμένο, αγωνίζεται για ένα μερίδιο στη διανομή των αγαθών που η κοινωνία έστω έτσι κουτσουρεμένη, του προσφέρει.
Τώρα αυτό το μερίδιο, έρχεται το καθ' ημάς Μνημόνιο να του το κουτσουρέψει έτι περαιτέρω.

Λαχανιασμένο απ' το φόβο το άτομο, στριμωγμένο στη γωνία περιμένει τα πολιτικά κόμματα να του δώσουν μια λύση. Αν στραφεί προς το κόμμα Παπαρήγα ξέρει πως είναι αδιέξος ο δρόμος που προτείνει. Μα κι οι ίδιοι το ξέρουν απλώς αντιπαρατίθενται στο σύστημα ορμώμενοι από ένα παλαιολιθικό -χόμπυ ας το πούμε- γνωρίζοντας πως δε θα 'ναι ποτέ σε θέση να υλοποιήσουν αυτά τους τα προστάγματα. Τα δυο κόμματα εξουσίας έχουν δείξει πολύ κακό δείγμα γραφής - ως και πρωταίτιοι μπορούν να χαρακτηρισθούν του σημερινού αδιεξόδου. Ο κόσμος διαισθάνεται πως με μια άλλη πολιτική —πιο μαχητική και τεκμηριωμένη, θα μπορούσε και το χρέος να είχει μηδενισθεί και τα μέτρα να μην είχαν παρθεί στο βαθμό αυτής της "βάρβαρης" έκτασης. Τώρα αναζητείται επειγόντως μια έξοδος - διέξοδος απ' τη Κρίση.

Bob Marley & the Wailers - We're jamming

Ο Τζαμαϊκανός τραγουδιστής ημίθεος Bob Marley είχε επισημάνει το πρόβλημα της αντίθεσης μεταξύ ενός το λιγότερο, "παραγκωνισμένου" λαού και της εξουσίας των Μεγαλοπωλίων και των Εκφραστών τους. Έξοδος ήταν η απάντηση αλλά το πως;

Σήμερα αναζητείται στην Ελλάδα επειγόντως ο τρόπος και το "μείγμα" της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Συνέπεια αυτού είναι να αναγνωρίσει η Τρόικα την ανάγκη της συνεργασίας που επιβάλλεται από τη συγκυρία καθώς η μονομερής επιβολή μέτρων τύπου "τυφλοσούρτης" δεν αποδίδει —πράγμα δύσκολο, γιατί αυτοί πιστεύουν στην ορθότητα των μέτρων. Πιστεύουν πως με το μηδενισμό των ελλειμμάτων θα μπορέσει εκ των υστέρων, η Οικονομία να πάρει μπρος. Θα ξεκινήσει μια ανάπτυξη που πιστεύουν δε θα είναι επιβαρημένη με τα νοσήματα του παρελθόντος.

Μια άλλη (αντίθετη) άποψη αναρωτιέται πως θα γίνει αυτό, όταν θα έχει πέσει το κατά κεφαλήν εισόδημα με το πισωγύρισμα, που αυτό καθ' εαυτό το γεγονός των μέτρων θα έχει επιφέρει στη χώρα... Μετά από πόσα χρόνια διερωτάται κανείς... Έτσι με τα βήματα προς τα πίσω, θέλουν να πάνε μπροστά - Πως αυτό μπορεί να γίνει; Τα βήματα προς τα πίσω οδηγούν σε γκρεμό καθώς και τα βήματα προς τα μπρος. Ιδού το μεγαλύτερο αδιέξοδο.

Σήμερα επειγόντως αναζητείται η Έξοδος από τα Αδιέξοδο. Μόνο ο συσχετισμός δυνάμεων που θα προκύψει απ' τις εκλογές —αφού προηγουμένως έχει επιχειρηθεί, μια ξεκάθαρη στάση και άποψη, ένα ξεκαθάρισμα θέσεων και δυνάμεων των κομμάτων με γνώμονα την Ιστορική τους ευθύνη και μόνο, μπορεί να δώσει μια λύση: Η λαϊκή Ετυμηγορία!