Φίλοι του Γκίκα

Φίλοι του Γκίκα

Η Ύδρα μιας άλλης εποχής

Ghikas friends

Ο ζωγράφος - καθηγητής, Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας, διέκειτο φιλικά τόσο σε ανθρώπους όσο και σε τόπους. Αγαπημένο του νησί η Ύδρα, γενέτειρα νήσος της μητέρας του, όπου περνούσε τα καλοκαίρια. Οι άνθρωποι που συναναστράφηκε ήταν συγγραφείς όπως ο Χένρι Μίλερ, ο Γιώργος Σεφέρης,  ο ζωγράφος, πολεοδόμος Δημήτρης Πικιώνης - για τους οποίους έτρεφε την προσήλωση του δημιουργού προς τον ομότεχνο του -  ιδιαίτερα για τον φιλέλληνα συγγραφέα Χένρι Μίλερ, έγραψε και το βιβλίο "Μνήμες Φιλίας" - δυστυχώς εξαντλημένο από τον εκδότη.

Για την Ύδρα

Ένας συγκλονιστικός τόμος για το "ιδιότυπο" νησί του Aργοσαρωνικού, που έχουν δοξάσει με το πέρασμα και τη, συχνά, μακρά παραμονή τους σε αυτό μεγάλοι δημιουργοί από τον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου, του θεάτρου, της μουσικής, της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών.

H βραχώδης Ύδρα με τα ανηφορικά της καλντερίμια, που κάνουν το νησί απρόσιτο και απροσπέλαστο από κάθε τροχοφόρο, έχει εμπνεύσει στο μάκρος της ιστορημένης της ζωής πλήθος ποιητών, πεζογράφων, ταξιδιωτικών συγγραφέων και ιστοριογράφων. Ένα πολύ δυνατό απάνθισμα από κείμενά τους αποτελεί το βιβλίο αυτό. H Ύδρα, που ταξιδεύει σ' όλα τα πλάτη και τα μήκη της Γης μέσα από ταινίες με πρωταγωνιστές τη Σοφία Λώρεν, τη Mελίνα Mερκούρη, την Έλλη Λαμπέτη, τον Άντονι Πέρκινς, τον Άλαν Λαντ και άλλους, ζωντανεύει μέσα από μια εντυπωσιακή συνύπαρξη υπογραφών:

Ο Νίκος Xατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Xένρυ Mίλλερ, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Παναγιώτης Tέτσης, ο Nίκος Eγγονόπουλος, ο Πέτρος Γλέζος, ο Περικλής Bυζάντιος, ο Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης, ο Aλέκος Φασιανός, ο N. Δ. Kαρούζος, ο Δημήτρης Ποταμίτης, η Mαργαρίτα Kαραπάνου, ο I. M. Παναγιωτόπουλος, ο Γιάννης Kοντός, η Iσμήνη Kαπάνταη, ο Γιάννης Σφακιανάκης, ο Mίλτος Σαχτούρης και πολλοί άλλοι, με τα αφηγηματικά, ποιητικά και δοκιμιακά τους κείμενα, μας γνωρίζουν μιαν Ύδρα της πραγματικότητας και του θρύλου, μιαν Ύδρα τόσο κοντινή και ταυτόχρονα τόσο μακρινή και μαγική.

Tην Ύδρα με τα παραδοσιακά της αρχοντικά αλλά και την Ύδρα-καταφύγιο για δεκαετίες "αποσυνάγωγων" καλλιτεχνών. Tην Ύδρα που, ενώ την αγκαλιάζει ο επισκέπτης ολόκληρη μ' ένα μόνο του βλέμμα, το βάθος της μόνον ένας λόγος, όπως ο "Λόγος για την Ύδρα", μπορεί να το συλλάβει και να το εξορύξει.

Για τον Χένρι Μϊλερ

«... Αλλά η περίπτωση του Μίλερ ήταν διαφορετική. Έφτασε η φήμη του σ' εμάς διαμέσου ενός Άγγλου συγγραφέως, φίλου της Ελλάδος, που μας εγνώριζε καλά και που κατά κάποιον τρόπο ταυτιζόταν μαζί μας. Ο ποιητής και συγγραφεύς Λάρι Ντάρελ, που από χρόνια ζούσε στην Ελλάδα, μας τον παρουσίασε ξαφνικά, με τα δύο διφορούμενα χαρακτηριστικά του, τους σεξουαλικούς του άθλους και τη μεταφυσική δίψα του. 

Ο Μίλερ ήταν σαν να έσερνε πίσω και τριγύρω του ένα είδος μαγνητικού πεδίου που σε κάθε άγγιγμα έβγαζε σπίθες. Αντίθετα από άλλους φιλέλληνες, ο Μίλερ αυτοπυρπολήθηκε με άμεσο ενθουσιασμό, χωρίς λογοκρισία και έλεγχο, αγκάλιασε τον Γιώργο Κατσίμπαλη, που τον καθοδηγούσε επιδέξια και που τον έκανε να γνωρίσει μερικούς από τους σκόρπιους διανοούμενους.

Έγινε έτσι ένα είδος "Φιλικής Εταιρείας", που πλήθαινε ο καθένας φέρνοντας τους φίλους του. Τον Σεφέρη, τον ποιητή και ναυτικό Αντωνίου, το γιατρό Θ. Στεφανίδη, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, μεταξύ άλλων...»

Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας

Πηγές: biblionet.gr