Μπισκότα Παπαδοπούλου - από το χθες στο σήμερα

Περνώντας από την Κηφισού στο σημείο που βρίσκει την Πέτρου Ράλλη, ένα άρωμα διάχυτο στην ατμόσφαιρα φθάνει στον διερχόμενο: Είναι το άρωμα από τα μπισκότα που ψήνουν στους φούρνους του εργοστασίου Παπαδοπούλου: γεύσεις από την παιδική ηλικία με τα αγαπημένα μπισκότα τα Πτι-Μπερ βουτηγμένα στο γάλα, αργότερα στον καφέ, τα Μιράντα στη διάφανη ζελατίνα κι αυτά αγαπημένη τροφή για το σχολικό κολατσιό.

Εργοστάσιο Παπαδοπούλου - Ταύρος

Το πρώτο μπισκότο μοσχοβόλησε στο φούρνο του σπιτιού της οικογενείας Παπαδοπούλου στη Κωνσταντινούπολη και σφραγίστηκε με μια απλή ξύλινη σφραγίδα. Το 1922 μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος με τη μητέρα του και τους αδελφούς του επιβιβάζονται σε πλοίο για το λιμάνι του Πειραιά. Όταν έφθασαν κάθισαν σ' ένα καφενείο για να ξεκουραστούν όπου και πληροφορήθηκαν ότι στην Ελλάδα τα μπισκότα ήταν παντελώς άγνωστα. Κι έτσι τους γεννήθηκε η ιδέα να διαδώσουν στην Ελλάδα τη μεγάλη τους αγάπη: την τέχνη του μπισκότου!

Η οικογένεια εγκαθίσταται στους πρόποδες του Λυκαβηττού σε κατάλυμα που προσέφερε το Κράτος σε προσφυγική πολυκατοικία. Εκεί η μητέρα ζυμώνει και πλάθει τα μετέπειτα γνωστά ως Πτι-Μπερ μπισκότα και τα παιδιά τα πουλούν. Το 1930 και το 1935 κυκλοφορούν οι τρεις πιο γνωστές μάρκες: τα Μιράντα, τα γεμιστά με κρέμα και τα Κρημ-Κράκερς τα οποία αγαπούν αμέσως οι ελληνικές οικογένειες και όλες οι ηλικίες.

Το 1938 έτος σταθμός όταν ιδρύουν την πρώτη ελληνική βιομηχανία μπισκότων - ένα μικρό εργοστάσιο στην Αθήνα στην οδό Θεσσαλονίκης 36 κοντά στη γέφυρα Πουλοπούλου και αγοράζουν γι' αυτό ελληνικά μηχανήματα για τις ανάγκες της παραγωγής.

Petit Beurre - Από το 1930!

Το 1940 η Ελλάδα μπαίνει στη δίνη του πολέμου. Τα Πτι-Μπερ, τα Γεμιστά, τα Κρημ-Κράκερς συσκευάζονται σε τετράγωνα ασημένια κουτιά ντυμένα με την τιπωμένη ετικέτα της φίρμας και γίνονται καθημερινή συνήθεια στα σπίτια των Ελλήνων. Τα Κρημ-Κράκερς από προζύμι και 1296 φύλλα καταναλώνονται ως βασική ξηρά τροφή από το Στρατό καθώς η δυνατότητα μαζικής παραγωγής γίνεται εφικτή από τη μικρή έως πρότινος βιομηχανία.

Το 1952 ανοίγει το πρώτο μεγάλο εργοστάσιο στην οδό Πέτρου Ράλλη (Πέτρου Ράλλη 26 Ταύρος) και τα όνειρα, οι προσπάθειες, ο κόπος ετών βρίσκουν μια συγχρόνων απαιτήσεων βιομηχανική στέγη. Με οδηγό τη σκληρή δουλειά, το μεράκι, την αγάπη για το μπισκότο, η εταιρεία αποκτά ηγετική θέση στον κλάδο της μπισκοτοποιίας στην Ελλάδα έχοντας κερδίσει επάξια την προτίμηση του αγοραστικού κοινού.

Ο ιδρυτής της εταιρείας Ευάγγελος Παπαδόπουλος χαρακτηριστικά λέει: "Εμείς οι παλαιοί κάναμε προσεχτικά επιχειρηματικά βήματα και όχι ριψοκίνδυνα άλματα εφαρμόζοντας μια μακρόπνοη στρατηγική. Έτσι με σκληρή δουλειά, αισιοδοξία, με εντιμότητα και τόλμη, με σεβασμό στον καταναλωτή μας είδαμε τους κόπους μας να πιάνουν τόπο".

Το 1972 πραγματοποιείται ο σχεδιασμός του γνωστού κόκκινου Π σήμα της εταιρείας μπισκότων που συμπληρώνεται από την εικόνα των τεσσάρων παιδιών της οικογένειας. Το 1974 ανοίγει και το δεύτερο εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη. Το 1978 λανσάρεται το Καπρίς που θα αποτελέσει και τη ναυαρχίδα των εξαγωγών της εταιρείας. Τα λατρεμένα με γκοφρέτα βιενουάζ και κρέμα φουντουκιού με κακάο που πολλοί προσπάθησαν να αντιγράψουν ανεπιτυχώς.

Πολυδημητριακά Μπισκότα Πρωϊνού

Ακολουθεί η δημιουργία νέου εργοστασίου στο Βόλο. Κατά το έτος 1989 δημιουργείται ο νέος κλάδος της αρτοπαρασκευαστικής με τα παξιμαδάκια Κρίσπις ενώ το 1990 δημιουργείται η σοκολατένια γεύση των Πτι-Μπερ, των Γεμιστών, των Μιράντα με την επικάλυψη σοκολάτας. Το καινούργιο εργοστάσιο στα Οινόφυτα δημιουργεί τις πρώτες φρυγανιές με την επωνυμία Γκόλντιζ (Goldies).

Σήμερα η εταιρεία κατέχει ηγετική θέση στην αγορά του μπισκότου και σημαντική θέση στην αγορά των αρτοσκευασμάτων με εξαγωγές σε πάνω από 40 χώρες και στις 5 Ηπείρους. Ένα πλήθος βραβείων σε ελληνικές και ξένες εκθέσεις, κοσμεί τους τοίχους των γραφείων της εταιρείας και αποδεικνύει πως το ταξίδι της γευστικής αναζήτησης αποτελεί ένα στοίχημα που μπορεί να κερδηθεί όταν φέρνει πιο κοντά τις προτιμήσεις του κοινού του σήμερα αλλά και τις προτιμήσεις του αύριο.

Περισσότερα 👉 Ιστότοπος